نمی دانم چه گفت عباس با آب

…

..

.

تو و مشک و دو چشم تر ابا الفضل
و نخلستانی از خنجر ابا الفضل
فرات از شرم چکه چکه شد آب
پس از دستان آب آور ابا الفضل

…

..

.

چو آن روز روز سیاهی نبود
که فرصت به قدر نگاهی نبود
گلوی تو در کربلا درس گفت
ز گهواره تا گور راهی نبود

…

..

.

نمی دانم چه گفت عباس با آب
که لرزید و پریشان گشت و بی تاب
صدایی از عطش لبریز می گفت
عمو جان تشنه ام بشتاب بشتاب

…