به مناسبت بازنشستگی یکی از همکاران شرکتی دانشگاه

به مناسبت بازنشستگی یکی از همکاران شرکتی دانشگاه 

این است معرفت. این است صفا. این است شناخت خود. این است نشانه شاکر بودن.

شاید درسی باشد برای همه آنهایی که ادعاهای بسیار زیادی دارند. برای بازنشستگی خود شیرینی میدهد. نیروی شرکتی بعد از سالها تلاش بی وفقه به افتخار بازنشستگی نائل می آید. این را هم قدر میداند و به مناسبت آن قوطی شیرینی در دانشکده می چرخاند. کدامیک از اساتید یا کارکنان دانشگاه تا کنون چنین حرکتی کرده بود؟ آنانی که بسیار مدعی هستند. خصوصاً اساتیدی که به مراتب بالاتر هم ارتقا می یابند. باید آموخت از هر آن کس که لیاقت آموختن به دیگران را دارد. آری امروز بسیار زیاد در مقابل حرکت آقای ابراهیم جوانرود کارمند شرکتی بر خود لرزیدم و خجالت کشیدم. انسانیت و انسان بودن هیچگونه ارتباط مستقیم و یا غیر مستقیمی با درجه تحصیلات و شغل انسان ندارد. برای این همکار بسیار گرامی سلامتی و طول عمر با عزت خواهانم و از اینکه این فرصت را ایجاد نمود که این سطور را به رشته تحریر در آورم بسیار ممنون و متشکر هستم. امید است بنده و امثال بنده هم این لیاقت، فهم و درک این چنینی را داشته باشیم.

چهارشنبه سوم خرداد ماه سال ۱۳۹۶

پروفسور صراف‌زاده

جناب آقای ابراهیم جوانرود

همکار بازنشسته شرکتی